Regularnie bywając na mszach świętych z pewnością zwracamy uwagę na zmieniający się „ubiór” księży. Warto więc wiedzieć, co składa się na strój duchownych. Symbolem czystości i strojem, który łączy duchownych i ministrantów, jest alba. Jest ona długa, sięga zazwyczaj nawet do kostek i ma długie rękawy. Przez niektórych porównywana jest do starożytnej tuniki. Symbolizuje ją biały kolor. Według średniowiecznych wierzeń Herod właśnie w albie wysłał Jezusa Chrystusa przed pałający nienawiścią lud.
Podobna do alby, z tym że znacznie krótsza, jest komża. Oznacza ona czystość duży, a przynajmniej ciągłe dążenie do tego stanu. Często stosowana zamiennie z albą. Jednak jak mówi prawo liturgiczne, nie można nosić komży, gdy zakłada się dodatkowo ornat czy dalmatykę. Charakterystycznym elementem stroju duchownych jest także pastorał. Częścią szat liturgicznych stal się w IX wieku. To niewielka chusta wykonana z lnu lub też innej tkaniny szlachetnej, uważana za hełm zbawienia.
